Categories
فن آوری مقاله

نصب سیم کارت 3 جی روی روتر 3 جی قابل حمل D-Link DWR-730

در حال حاضر در ایران برای استفاده از اینترنت در فضای باز (outdoor) سه راه حل وجود دارد: 1. استفاده از مودم وایمکس (مثل خدمات ایرانسل یا مبین نت) 2. استفاده از اینترنت GPRS موبایل (که روی سرویس موبایل وجود دارد یا از طریق بسته های افزایشی آنها قابل خرید است) 3. استفاده از سیم کارت دیتای 3G (مثل سیم کارت دیتای رایتل)

برای استفاده از راه حل سوم، یعنی سیم کارت 3G، شما باید سیم کارت خود را داخل موبایل یا tablet قرار دهید. به این ترتیب هم از اینترنت پرسرعت و خدمات موبایل به صورت توامان استفاده کنید. اما اگر مثل من نخواهید خط موبایل خود را عوض کنید یک راه حل این است که یک سیم کارت 3G دیتا بخرید و آن را در یک روتر 3G قابل حمل قرار دهید. به این ترتیب این روتر در فضای باز در حال حرکت اینترنت را به صورت Wi-Fi در اختیار شما قرار می دهد تا همه وسایل مثل لپ تاپ، تبلت و گوشی بتوانند از آن استفاده کنند.

روشی که من برای انجام راه حل سوم انجام داده ام به صورت زیر است:

خرید سیم کارت دیتای 3G

از طریق وبسایت رایتل یک سیم کارت دیتا خریدم. فرم آنلاین را پر کردم و سیم کارت را از طریق پست دریافت کردم. بدون خرید هیچ بسته افزایشی 50MB ترافیک رایگان خواهید داشت. تا اینجا هیچ تنظیمی لازم نیست انجام دهید.

نصب روتر 3G قابل حمل

DWR730Lاز طریق نمایندگی D-Link یا دیجی کالا یک روتر DWR-730 بخرید. قدم های نصب به صورت زیر است:

  • باطری و سیم کارت را در روتر قرار دهید.
  • دکمه power را 5 ثانیه نگاه دارید تا روتر روشن شود. چراغ آنتن موبایل قاعدتاً قرمز رنگ خواهد شد.
  • دکمه wireless را بزنید تا چراغ wi-fi روشن شود.
  • از طریق یک لپ تاپ یا تبلت به wi-fi متصل شوید و وارد کنسول روتر شوید: 192.168.0.1. کنسول به صورت پیش فروض رمز عبور ندارد.
  • در قدم بعد باید PIN Code سیم کارت را وارد کنید. باید روی کارت رایتل که سیم کارت را از داخل آن برداشته بخراشید تا PIN Code ظاهرا شود. PIN Code، چهار رقم سمت چپ مقابل عبارت PIN است.
  • تنظیمات اینترنت: داخل کنسول در صفحه Setup\Internet Setting، روی دکمه Internet Connection Setup Wizard بزنید.
  • قدم 1: برای کنسول رمز عبور تعیین کنید.
  • قدم 2: تیک Auto APN را بردارید. در فیلدهای ISP و APN عبارت Rightel را وارد کنید. user/pass را خالی بگذارید.
  • قدم 3: دکمه Connect را بزنید.
  • تنظیمات وایرلس: داخل کنسول در صفحه Setup\Wireless Settings، روی دکمه Wireless Connection Setup Wizard بزنید.
  • قدم 1: نام شبکه را تعیین کنید.
  • قدم 2: رمز عبور وایرلس را تعیین کنید.
  • تنظیمات شبکه: داخل کنسول در صفحه Setup\Network Settings، در بخش Router IP Address در صورت تمایل آی پی روتر را تغییر دهید تا آدرس کنسول روتر با کنسول بقیه وسایل شما تداخل نداشته بشد.
  • تنظیمات سیم کارت: داخل کنسول در صفحه Setup\SIM Settings، روی دکمه Enable/Disable PIN Function بزنید و گزینه Verify PIN Automatically را فعال کنید. انجام این عمل اجباری نیست اما اگر این کار را نکنید هر بار که روتر را روشن می کنید پیش از استفاده از اینترنت باید وارد کنسول روتر شده و PIN Code را وارد کنید. به نظر من درعمل کار جالبی نمی آید!
  • تنظیمات بیشتر: در صورت تمایل در صفحه Advanced می توانید MAC Address های خاصی را که مجاز به اتصال به روتر هستند تعیین کنید.
  • وضعیت اتصال به اینترنت را نیز می توانید از صفحه Status داخل کنسول چک کنید.

زمانی که سیم کارت با موفقیت به اینترنت متصل شود چراغ آنتن سیم کارت از قرمز به آبی تغییر رنگ خواهد داد. (در صورتی که سیم کارت شما به شبکه GPRS وصل شود رنگ اتصال به جای آبی، سبز خواهد شد)

Categories
article مقاله

آیا من شیدایم؟

William Hogarth

صادقانه فکر می کنم تمامی نشانه های ذکر شده در این مقاله را داشته باشم. http://en.wikipedia.org/wiki/Mania بنابراین فکر می کنم مستحق «شیدا» نامیده شدن باشم. اما بهترین قسمتش این است که به عقیده من اینها همگی خصوصیاتی مثبت هستند…

شیدایی اغلب به عنوان متضاد افسردگی شناخته می شود. معمولاً شامل یک احساس خوب بودن، انرژی و خوش بینی می باشد. این احساس ها می تواند به حدی شدید شود که شخص تماس خود را با واقعیت از دست بدهد. زمانی که این اتفاق می افتد، فرد به چیزهای غریب در مورد شخصیت خود باور پیدا می کند و اغلب می توانند کارهای خجالت آور و گاه خطرناک انجام دهند.

فکر می کنم «از دست دادن تماس با واقعیت» را به بهترین شکل در آلبوم شمایل گریز نشان داده باشم – خصوصاً آنجا که گفته ام:

نمی دانم آیا شمایل گریزی واقعاً یک مشکل روانشناختی هست یا نه اما من از ایده بیگانگی نسبت به تصاویر، شمایل و به طور کلی، واقعیت خوشم آمد.

در عین حال مجله الکترونیکی Sea of Tranquility آلبوم شمایل گریز را حاوی «دیدگاه های تنگناهراسانه» و دارای «احساس تهی بودنی دردآور» دانسته است به عنوان «بیانه ای قدرتمند بر زندگی در زادگاهم تهران».

به طور کلی نمی دانم آیا این وضعیت در بین خنیاگران شایع است یا نه… اما در عین حال فکر می کنم برای ساختن هنری تجریدی همانند موسقی مجبورم آن کیفیات غریب را با مقادیر غیرطبیعی از «احساس خوب بودن، انرژی و خوش بینی» متعادل کنم. در واقع به نظر من این ها همگی راه هایی برای بقا و تنفس در قلمرویی هستند که چشمهای ما به عنوان جهان ادراک می کند – هر چقدر هم در یک آن عجیب، تاریک و روشن به نظر برسد…

Iconophobic (2010)

شمایل گریز دنیای من است و دوستش دارم؛ هر چقدر هم آن گونه که مجله اینترنتی DPRP می گوید خطرناک باشد: «زمانی که به دنیای شمایل گریز سلیم نزدیک می شوید با احتیاط قدم بردارید. به شما اخطار دادم.»

Categories
article مقاله

موسیقی خونین است! یک داستان واقعی

Salim Ghazi Saeedi

یک موسیقیدان «پیشرو» هیچ مرزی نمی شناسد؛ اما به نظر می رسد اجداد سلیم  بدشان نمی آید او را در رگ هایش تعقیب کنند!

ایران، تهران – سلیم در ایران بزرگ شده است؛ کشوری که به هنر باستانی خود بسیار مفتخر است. با این وجود سلیم از کودکی به ندرت موسیقی سنتی ایرانی را دنبال می کرد. اما جالب است که اکنون پس از ۵ سال فعالیت آهنگسازی و انتشار ۴ آلبوم در سبک غالب پراگرسیو راک، سلیم به طور پیوسته گمانه زنی هایی در رابطه موسیقی اش با تم های خاور میانه ای و تاثیرات ایرانی دریافت می کند.

رازآلودیِ مشرقی در تم های موسیقی شرقی در کنار المانهای رقصی در مقابل انرژی خام مهار شده در راک غربی می تواند به تجربه هیجان انگیزی بیانجامد. در عین حال سلیم خود از این موضوع در شگفت است که: «عادت موسیقی گوش کردن من اکثراً در جز، بلوز و راک مدرن متمرکز بوده است. من موسیقی شرقی را مطالعه نکردم یا عامدانه به آثار ضبط شده آن گوش نکردم! در واقع اگر اصلاً تاثیر شرقی در آثار من قابل تشخیص است به صورت غیر ارادی اتفاق افتاده است.»

در این رابطه شاید بتوان گفت که به عنوان یک موسیقیدان فارغ از اینکه چه سبکی ترجیح می دهید یا چه عادت شنیداری اقتباس می کنید، گاه از اجدادتان گریزی ندارید. اجدادی که ممکن است برای قرن ها در رگ های شما در پی تان بوده اند! دیدگاه های زیر بر آخرین اثر منتشر شده از سلیم، شمایل گریز، می تواند گواهی باشد بر میراث شرقی در رگ های سلیم هرچند گوش هایش در ستایش سنت غربی باشد:

– «تلفیقی از موسیقی کلاسیک، راک، جز و موسیقی ایرانی تا مخلوطی بسازد از درد، اشتیاق و خشم.» –Stave Magazine، Christy Claxton، آگوست ۲۰۱۰ [بیشتر]

– «به میزان مساوی فیوژن، کلاسیک، راک سنگین و ایرانی» –Spiritual Prog، اکتبر ۲۰۱۰ [بیشتر]

– «قطعاً صداهای شرقی مشخصی شنیده می شودکه در اکثر آهنگ های او ترکیب شده است.» -ProgNaut، Lee Henderson، اکتبر ۲۰۱۰ [بیشتر]

– «ما مهارت های آهنگ سازی سلیم و تخیل بزرگ او را تحسین می کنیم که تصاویر و صداهایی خلق می کند که تلفیق کننده سبک ها در میانه شرق و غرب دور افتاده از یکدیگر می باشد. – Arlequins، Jessica Attene، اکتبر ۲۰۱۰ [بیشتر]

– «بی شک صداهای خاور میانه ای وجود دارند.» -Music Street Journal، شماره ۸۵، Gary Hill، دسامبر ۲۰۱۰ [بیشتر]

– «این هنرمند با گروه یک نفره اش به حوزه هایی همانند فیوژن، جز-راک و موسیقی مشرقی کشیده می شود.» -Bablyblaue Prog، Siggt Zielinskim، اکتبر ۲۰۱۰ [بیشتر]

– «الگوهای موسیقی محلی آسیایی-ایرانی ترکیب شده با موسیقی راک غربی.» -مجله Progressive Newsletter، شماره ۷۰، Volkmar Mantei، نوامبر ۲۰۱۰ [بیشتر]